Op 18 juni 2016 overleed ons gewaardeerde en geliefde bestuurslid, tevens oprichter, Truus Menger-Oversteegen.
Truus is een van de bekendste verzetsstrijders van de Tweede Wereldoorlog.
Zij is 16 als de oorlog uitbreekt. Haar ouders zijn gescheiden, Truus en haar jongere zusje Freddie blijven bij hun moeder. Er heerst armoede, maar toch nemen ze Duitse vluchtelingen in huis. Later verspreidt Truus illegale bladen als ‘De Vonk’, ‘De Waarheid’ en de oproep tot de Februaristaking. ‘Dat ging vanzelf’ zegt ze daar later over.
In 1943 worden Truus en Freddie voorgesteld aan Hannie Schaft. Als lid van de Raad van Verzet maken ze deel uit van het gewapend verzet. Hannie wordt tegen het eind van de bezetting opgepakt en gefusilleerd. Truus moet verder met een leven ‘dat nooit meer hetzelfde zou zijn’.
Truus Oversteegen als man verkleed en Hannie Schaft
Als communiste wordt Truus in de na-oorlogse jaren geconfronteerd met de weerslag van de angsten die voortkomen uit de Koude Oorlog. Over haar verzetswerk schrijft ze in 1982 het boek ‘Toen niet, nu niet, nooit’. In dat jaar onthult Koningin Juliana het door Truus gemaakte beeld van Hannie in het Kenaupark in Haarlem.
Ter nagedachtenis aan Hannie Schaft en aan al diegenen die hun leven hebben gelaten in het verzet, richt Truus de Stichting Nationale Hannie Schaftherdenking op. De doelstellingen van het werk zijn van af het begin duidelijk: er moet worden gestreden tegen fascisme, racisme en discriminatie. Vrijheid en gelijkwaardigheid, tegen uitsluiting is haar devies. Ook is Truus de initiatiefnemer tot het oprichten van een kindertehuis voor gehandicapte kinderen in Soweto, Zuid-Afrika.
Tot medio 2011 staat Truus regelmatig voor de klas om strijdbaar en onvermoeibaar de vragen van kinderen te beantwoorden. Ook is zij een veelgevraagd gast op televisie en radio. Het Verzetsmuseum in Amsterdam heeft in 2008 een tentoonstelling over de drie verzetsvrouwen.
Op 15 april 2014 ontving zij, samen met haar zus Freddie Dekker-Oversteegen, uit handen van Minister President Mark Rutte het Mobilisatie-Oorlogskruis.
Na de oorlog trouwt Truus met Piet Menger, die ze in het verzet heeft leren kennen. Ze krijgen vier kinderen: Hannie, Martin, Katinka en Peter. De kinderen worden met veel humor opgevoed, maar ook met een groot politiek bewustzijn dat hen met de paplepel werd ingegeven.
Truus ontwikkelt zich tot een verdienstelijk schilder en maakt later naam als beeldhouwer. Tijdens de bezetting wordt ze daartoe al geïnspireerd door Mari Andriessen, bij wie ze een periode in de onderduik zit.
In 2010 verschijnt van haar hand de bundel ‘Op het netvlies van mijn denken’, met gedichten en plastieken van haar hand.
Het werk van Truus werd geëxposeerd in Slot Zeist en in Museum Jan van der Togt.
Haar werk gaat over fierheid, trots en innerlijke kracht. Mies Bouhuys zegt in het voorwoord van het boek ‘Truus Menger – beeldhouwster’ van Peter de Rijcke: ’Haar werk richt zich op mensen die elkaar steunen en overeind blijven in moeilijke omstandigheden’. En Jan Wolkers vertolkt kort en krachtig: ‘De granaatscherven springen er vanaf’.
Onthulling van het Beeld van Hannie Schaft op 3 mei 1982. Op de foto links Truus Menger Oversteegen, rechts prinses Juliana
Haar beeld van Hannie Schaft werd 3 mei 1982 onthult door Prinses Juliana. Bij de jaarlijkse Nationale Hannie Schaft Herdenking worden bij het beeld bloemen gelegd.
Op de grootse Hannie Schaft Herdenking in de St. Bavokerk in Haarlem op 29 November 2015 -70 jaar na dato- is zij een van de eregasten.
Een aantal boeken van haar hand is via deze website verkrijgbaar.
Wij zullen Truus heel erg missen in ons bestuur en als vriendin.
We zullen ons uiterste best doen om in haar geest de activiteiten van de stichting voort te zetten.
Nationale Hannie Schaft Stichting
Namens Bestuur en medewerkers
Jeroen Pliester, Voorzitter